აფხაზეთში დავბრუნდებით
დ.ჯაიანს
დაკოდილო გულო, ჰყვირი,
ვერც ვერასდროს დადუმდები
სისხლიანი გზებით ვივლით,
მაგრამ მაინც დავბრუნდებით
იქნებ ჩვენი ნაღდი ძმობის
უტყუარი საბუთებით
იქნებ სხვისი თოფი გვჯობნის,
მაგრამ მაინც დავბრუნდებით.
ფრთებს, დამსხვრეულს , ისევ გავშლით,
ძველ ბუდეში ჩავბრუნდებით
იქნებ სხივიც ჩაქრეს თვალში
მაგრამ მაინც დავბრუნდებით
ლოცვა ჩვენი ცის და მიწის ,
თან დაგვყვება გამუდმებით,
იქნებ ბრძოლით , იქნებ სისხლით ,
მაგრამ მაინც დავბრუნდებით!
კვლავაც მშობლიური მიწის
სიმღერებით გავბრუვდებით
ჩქიმი ჯიმა , ცოტაც გვიჭირს
მაგრამ მაინც დავბრუნდებით !
ჯანსულ ჩარკვიანი
გედის სიმღერა
ჟიული შარტავას ხსოვნას
სიკვდილს უხმობდა სიკვდილი
შხამში უთრევდა ენასა,
იფერფლებოდა სოხუმი,
წყევლიდა ბედისწერასა.
ცეცხლი ეკიდათ ტანზედა
ვაჟკაცებს ლომისფერასა,
ცრემლით ტოვებდნენ დედანი
თავის ნაფერებ კერასა.
ტალღას მიჰქონდა აკვანი,
ბალღი ითხოვდა შველასა ..
ვინ გაუძლებდა , რომელი
ამდენი სისხლის დენასა ,
ასაოხრებლად რჩებოდა
არწივის ბუდე ძერასა.
ის კი უკუნეთ ღამეში
ისევ განთიადს ელოდა,
მკერდს ადგა ცოტნეს ნათელი ,
რწმენის გვირგვინი შვენოდა
არა ქრებოდა იმედი,
არ კნინდებოდა ქველობა,
თუმც სხვაზე კარგად იცოდა
მგლის მგლობა , გველის გველობა ..
და როცა შანთით აწამეს ,
დასცინა მტრების ხელობას ,
მშვიდი და გაუტეხელი
გედის სიმღერას მღროდა
გიორგი გიგაური
ნოდარ დუმბაძეს გულრიფშში სახლი ჰქონდა. სამოთხეს ეძახდა აფხაზეთის სანაპიროს.... ერთხელ ,სახლი გადაუღებავს და "ნოდარ დუმბა" დაუწერია-აფხაზური ძირი მაქვსო..(არადა გურული იყო)...ხანაც საღებავი არ მეყო ძე-ც რომ დამეწერაო,-ხუმრობდა თურმე....
მწერალს ნავიც ჰყოლია, რომელსაც "აჯიკა" დაარქვა და სათევზაოდ ხშირად დადიოდა.....
სიკვდილის წინ კი უთქვამს:"შიმშილით რომც კვდებოდეთ ყველაფერი გაყიდეთ, ოღონდ გულრიფში არა, რადგან ჩემი სული იქ არისო..
დ.ჯაიანს
დაკოდილო გულო, ჰყვირი,
ვერც ვერასდროს დადუმდები
სისხლიანი გზებით ვივლით,
მაგრამ მაინც დავბრუნდებით
იქნებ ჩვენი ნაღდი ძმობის
უტყუარი საბუთებით
იქნებ სხვისი თოფი გვჯობნის,
მაგრამ მაინც დავბრუნდებით.
ფრთებს, დამსხვრეულს , ისევ გავშლით,
ძველ ბუდეში ჩავბრუნდებით
იქნებ სხივიც ჩაქრეს თვალში
მაგრამ მაინც დავბრუნდებით
ლოცვა ჩვენი ცის და მიწის ,
თან დაგვყვება გამუდმებით,
იქნებ ბრძოლით , იქნებ სისხლით ,
მაგრამ მაინც დავბრუნდებით!
კვლავაც მშობლიური მიწის
სიმღერებით გავბრუვდებით
ჩქიმი ჯიმა , ცოტაც გვიჭირს
მაგრამ მაინც დავბრუნდებით !
ჯანსულ ჩარკვიანი
გედის სიმღერა
ჟიული შარტავას ხსოვნას
სიკვდილს უხმობდა სიკვდილი
შხამში უთრევდა ენასა,
იფერფლებოდა სოხუმი,
წყევლიდა ბედისწერასა.
ცეცხლი ეკიდათ ტანზედა
ვაჟკაცებს ლომისფერასა,
ცრემლით ტოვებდნენ დედანი
თავის ნაფერებ კერასა.
ტალღას მიჰქონდა აკვანი,
ბალღი ითხოვდა შველასა ..
ვინ გაუძლებდა , რომელი
ამდენი სისხლის დენასა ,
ასაოხრებლად რჩებოდა
არწივის ბუდე ძერასა.
ის კი უკუნეთ ღამეში
ისევ განთიადს ელოდა,
მკერდს ადგა ცოტნეს ნათელი ,
რწმენის გვირგვინი შვენოდა
არა ქრებოდა იმედი,
არ კნინდებოდა ქველობა,
თუმც სხვაზე კარგად იცოდა
მგლის მგლობა , გველის გველობა ..
და როცა შანთით აწამეს ,
დასცინა მტრების ხელობას ,
მშვიდი და გაუტეხელი
გედის სიმღერას მღროდა
გიორგი გიგაური
გაგრა
ზღვაზე ტალღების მოლურჯო პლისე
ცაზე ღრუბლების ფარდები სადა
ბავშვობა ახლაც იქ დარბის ისევ
ქუჩები ხელებს იშვერდნენ სადაც
თითქოს პალმები გვეფინა მხრებზე,
გავდნენ რაღაცით შეფერილ აფრებს.
ვგრძნობ იმ ქალაქში, ხეები ხმება
და მე ვხვდები, რომ უბრალოდ ვაფრენ
ან ვემსგავსები უტყვიო მჭიდებს.
მორჩა, შეხორცდა, გათავდა, გაქრა
სენი - ბავშვობა, რომელიც მჭირდა.
დიაგნოზი კი - სოხუმი, გაგრა
სამყაროს მიმართ შედგენილ სარჩელს
უფრო გავს, ვიდრე სიგიჟის მოტივს.
მზად ვარ დაგითმობ, სხეულის სარჩულს,
ზღვას გამოყევი, შენ ოღნდ მოდი.
იქნებ, შერჩენილ იმ ბოლო ფოთოლს,
ჩემთვის ინახავ და ზღავ კი მთვარეს...
ვერ გადაღებულ მივტირი ფოტოს
და მამაჩემის ვუყურებ თვალებს
ზღვაზე ტალღების მოლურჯო პლისე
მორჩა, გათავდა, შეხორცდა, გაქრა.
დიაგნოზი კი უცვლელი ისევ
უკურნებელი სენი მჭირს - გაგრა
ამირან ჯანჯღავა
ნოდარ დუმბაძეს გულრიფშში სახლი ჰქონდა. სამოთხეს ეძახდა აფხაზეთის სანაპიროს.... ერთხელ ,სახლი გადაუღებავს და "ნოდარ დუმბა" დაუწერია-აფხაზური ძირი მაქვსო..(არადა გურული იყო)...ხანაც საღებავი არ მეყო ძე-ც რომ დამეწერაო,-ხუმრობდა თურმე....
მწერალს ნავიც ჰყოლია, რომელსაც "აჯიკა" დაარქვა და სათევზაოდ ხშირად დადიოდა.....
სიკვდილის წინ კი უთქვამს:"შიმშილით რომც კვდებოდეთ ყველაფერი გაყიდეთ, ოღონდ გულრიფში არა, რადგან ჩემი სული იქ არისო..
Комментариев нет:
Отправить комментарий